Semtler Size Açıldığında

Bir semt ile bir insan arasında ilişki kurulur mu?

Kurulursa nasıl kurulur?

Var mıdır dilinden anladığınız, sizin dilinizden anlayan semtler?

Bilmekten öte hissettiğiniz; hikayesine, yaralarına, gölgede kalmış yanlarına, utançlarına, kabuslarına, bir parça da sırlarına eriştiğiniz yerler var mı?

Belki bilirsiniz, bir yerle derin bir ilişki kurmak için yola çıktığınızda, sokaklarını adımlayıp, köşelerini döndüğünüzde mekanlar öyle kolay ele vermez kendini. Aşinalık ister, güvenmek ister, emek ister. Israr edin ister; bir gelin, bir daha gelin, kafanızı kaldırıp bakın, elinizle yoklayın ister. Gecesini, gündüzünü görün, bakkalına girin, çeşmesinden su için.

Bir süre ketum durur. Hiç söyleyeceği yokmuş gibi, hiç ağzını açmayacakmış gibi. Biraz aksi biraz şüpheci davranır. Vazgeçmeye zorlar sizi. "Burası da o kadar da ilginç değilmiş" demeye. "Aslında hiç de bir şey yokmuş" demeye. "Dönsem mi, artık gelmesem mi, hep eski tanıdık sevdiğim semtlerde mi takılsam" demeye zorlar. Buranın kapıları bana kapalı diye hissedersiniz. Demek ki ben buranın insanı değilim dersiniz. Yıldızımız barışmadı ya da elektrik alamadım bile diyebilirsiniz.

Ama göremediğiniz halde orada bir hikaye olduğunu seziyorsanız ve karşılığını almama riskine rağmen oraya zaman ve ilgi veriyorsanız sona yakın bir yerde bir şeyler değişir. Görünmez bir eşik noktasını aştığınız anda o semt size açılır. Hem de ne açılmak; aynı bir sevgilinin size açılıp ilan-ı aşk etmesi gibi.

Nasıl ki o coşkulu an durdurulamaz, duygular, anılar ortaya saçılırsa, semtler de size açıldığında öyle olur. Her köşedeki hikayesini göstermeye başlar. Acısını, göz yaşını gösterir. Bazen güldürür, bazen bir şiiri çağrıştırır, bazen bir türkü tutturtur. Aynı sevenin sevdiğine açılması gibi, coşkuyla konuşmaya başlar. Artık görülmek ister sizin tarafınızdan, bilinmek ister. Size güvendiğinden anılarını size emanet etmek ister. İhanet etmeyeceğinizi, çarpıtmayacağınızı, kullanıp atmayacağınızı bildiğinden içini açar, ne var ne yoksa döker size. Yüzyıllar ağırlığında hikayeler, anılar, detaylar, çelişkiler dökülür bazen.

Bir süre öncenin o yabancısı artık size açılmış aşinalardan olmuştur.

Artık anlarsınız o sokakta neden bir hüzün bastığını, o manzaraya neden takılıp kaldığınızı, o evin neden metruk olduğunu, o arsaya neden kimsenin ev yapmadığını.

Semtler size açıldığında bir daha kapanmayacak bir derinlik oluşur aranızda.

Dostluk gibi yoldaşlık gibi… Ya da sessiz bir sırdaşlık gibi.

Her anına şükredilen…